~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ // Διαδικτυακή έκδοση * με ειδήσεις * άρθρα για τον Ελληνισμό * υπεύθ. σύνταξης: Πάνος Σ. Αϊβαλής ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Επιμέλεια και ρεπορτάζ Σελίδας: Πάνος Σ. Αϊβαλής

~~


....................."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

........................................."Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει" Γιώργος Σεφέρης [1900-1971]

«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο».

Αδαμάντιος Κοραής (1748 – 1833)

γιατρός και φιλόλογος, από τους πρωτεργάτες του νεοελληνικού διαφωτισμού.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2018

Ζευς, Αθηνά και Νίκη, Παράσταση στο αέτωμα του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών


Ζευς, Αθηνά και Νίκη,
Παράσταση στο αέτωμα του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ορφικός ύμνος Νίκης
...
Τῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ ἀγώνων, τῶν ἱερῶν, Ἱστορικὸν Ἀττικὸν Ἡμερολόγιον


Ορφικός ύμνος Νίκης
Θυμίαμα μάνναν
Εὐδύνατον καλέω Νίκην, θνητοῖσι ποθεινήν,
ἣ μούνη λύει θνητῶν ἐναγώνιον ὁρμὴν,
καὶ στάσιν ἀλγινόεσσαν ἐπ' ἀντιπάλοισι μάχῃσιν,
ἐν πολέμοις κρίνουσα τροπαιούχοισιν ἐπ' ἔργοις,
οἷς ἂν ἐφορμαίνουσα φέρῃς γλυκερώτατον εὖχος.
πάντων γὰρ κρατέεις• πάσης δ' ἔριδος κλέος ἐσθλὸν
Νίκῃ ἐπ' εὐδόξῳ κεῖται θαλίῃσι βρυάζον.
ἀλλά, μάκαιρ', ἔλθοις πεποθημένῳ ὄμματι φαιδρῷ,
αἰεὶ ἐπ' εὐδόξοις ἔργοις κλέος ἐσθλὸν ἄγουσα.
Την Νίκην προσκαλώ την πολυδύναμη, την περιπόθητη στους ανθρώπους,
πού μόνο αυτή απαλλάσσει τους ανθρώπους από την αγωνιώδη όρμην
καί από την οδυνηράν αντίθεσιν κατά τάς μάχας μεταξύ αντιπάλων,
διότι συ αποφασίζεις στους πολέμους με τα νικηφόρα έργα,
προς τα οποία, όταν ορμάς φέρεις γλυκύτατον καύχημα,
διότι είσαι των πάντων κυρίαρχος•
καί εις κάθε διαμάχην εναπόκειται είς εσέ
από εσέ εξαρτάται ή ένδοξος Νίκη το καλό αποτέλεσμα,
πού χαίρεται ό νικητής
αλλά, ώ μακαρία, είθε να μας έλθης με περιπόθητο φαιδρό μάτι
και να μας φέρης πάντοτε καλήν φήμην για τα ένδοξα έργα.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2018

ΟΙ ΘΕΜΕΛΙΑΚΟΙ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΟΣ

ΟΜΑΙΜΟΝ-ΟΜΟΤΡΟΠΟΝ-ΟΜΟΓΛΩΣΣΟΝ-ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΝ, 
ΟΙ ΘΕΜΕΛΙΑΚΟΙ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΟΣ

Η Ελληνικότητα δεν συνιστά μία άκριτη ιδιότητα, δεν είναι ένας αόριστος προσδιορισμός, τυχαίος και περιστασιακός. Συγκροτείται από αδιάσειστες αρχές και προϋποθέσεις που συντίθενται από το Όμαιμον, το Ομότροπον, το Ομοθρησκον και το Ομόγλωσσον στοιχείο, ιδιότητες οι οποίες σύμφωνα με τον Ηρόδοτο συνιστούν τα συσταστικά στοιχεία της Ελληνικότητος, εκδηλωνόμενα ως βιοψυχικές και πολιτισμικές αρετές στον χώρο και στον χρόνο...

Οι Έλληνες αδιαμφισβήτητα ήσαν εκείνοι οι θεμελιωτές των Τεχνών και των Επιστημών, δια τούτο και η παγκόσμια ορολογία σε πλείστες τέχνες και επιστήμες είναι ελληνικής προελεύσεως, αφού ως γνωστόν εκείνος που επινοεί όρους είναι αυτός που εφευρίσκει, ανακαλύπτει, προσδιορίζει, τεκμηριώνει νέα δεδομένα, οπότε και επέρχεται η ανάγκη να ονοματιστούν, προσδιοριστικώ τω τρόπω και με σαφήνεια.
Για όσο διάστημα οι Έλληνες διατηρούσαν ως κόρη οφθαλμού αυτές τις βιοψυχικές ιδιότητες και τελούσαν τις ιερατικές θεσμοθεσίες (Ολύμπια τελέσματα, Νέμεα, Πύθια, Ίσθμια, Αρχαία Μυστήρια, Αμφικτυονίες κ.α.) τις οποίες είχαν καθιερώσει τα μυσταγωγικά ιερατεία προκειμένου να αφυπνίσουν το γένος των Ελλήνων και να λειτουργήσουν ως ενωτικοί δεσμοί αυτού, η Ελληνικότητα ανθούσε και ο Ελληνισμός βρισκόταν σε ακμή, διαχεόμενος στα 4 σημεία του ορίζοντα ως εκπολιτιστική και αποικιστική/εξερευνητική δύναμη.
Όταν όμως επήλθε ο συγκρητισμός, επισυνέβη η οικουμενιστική παραζάλη, η Ελληνικότης ετρώθη, και σήμερα ακριβώς αυτή την σκοτεινή νύκτα της ψυχής διέρχεται ο Ελληνισμός, βυθιζόμενος από τον υλισμό, τον υπερκαταναλωτισμό, τον ψευδοευδαιμονισμό και την απεμπόληση των αρχών και της προγονικής του κληρονομιάς, ως έρμαιο εν μέσω μίας συντονισμένης παγκοσμιοποιητικής λαίλαπας...
Σήμερα, οι νεοελλαδίτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τυγχάνουν επιλήσμονες της προγονικής κληρονομιάς, των υποχρεώσεων και των καθηκόντων τους, κομπάζοντας και καταφεύγοντας σε μία φαιδρή και επιφανειακή/υποκριτική, αλλά και στείρα, προγονολατρεία, επικαλούμενοι δάφνες του παρελθόντος, μόνο σε αντιστάθμισμα της δικής τους ανεπάρκειας, της δικής τους κενότητας και παρεκκλίσεως, η οποία όμως δεν ανακαλείται με λόγια, αναιρείται μόνο με έργα!
΄Εχουν διαπράξει μία σύγχρονη ΄Υβρη, έχουν απομακρυνθεί τόσο από την Φύση, όσο και από την πνευματικότητα, από τον ηρωϊσμό, την ευθύτητα, το φως, τα συστατικά και θεμελιακά στοιχεία του πολιτισμού των προγόνων τους... ΄Εχουν διαπομπεύσει τα ιερά μυστήρια, έχουν ασελγήσει στους τάφους των προγόνων τους και στα μνημεία του πολιτισμού τους και τώρα παραδίδουν τη χώρα σε αλλότριους για να δοθεί το τελικό κτύπημα...
Ο μυσταγωγός και φιλόσοφος Πλάτων, στον "Τίμαιο", περιγράφει ευκρινώς πως οι Άτλαντες περιέπεσαν στην ύβρη και στην απίστευτη διαφθορά, όταν το είναι των, αναμείχθηκε με το αίμα διεφθαρμένων και αλλοτρίων και έχασαν τη θεϊκή τους ιδιότητα και καταγωγή. Τότε επήλθε η καταβαράθρωση και η παρακμή και αναφέρεται στο απώτατο παρελθόν όπου κυριαρχούσε η κοσμοπολιτεία του Κρόνου... Μία ανάλογη κρόνεια κατάσταση διαδραματίζεται, εκτυλίσσεται και σήμερα με θύμα τον Ελληνισμό που εάν δεν αφυπνισθεί και δεν αντιδράσει, τον αναμένουν τα πάνδεινα, τόσο σε φυσικό όσο και σε μεταφυσικό επίπεδο...
Tης ΄Υβρεως, της υπερβάσεως και καταλύσεως όμως των φυσικών νόμων, επέρχεται πάντοτε η Νέμεσις προς κάθαρση και εξαγνισμό από το άγος που διαπράχθηκε. Και η Νέμεσις που επιφυλάσσεται για τους ελλαδίτες θα αποδειχθεί ιδιαιτέρως σκληρή, εάν δεν παλινορθώσουν και δεν άρουν την εκτροπή στην οποία έχουν περιέλθει... 
Έσσεται ΄Ημαρ...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΠΗΓΗ: https://ellinikonadyton.blogspot.com/

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2018

Μιχάλης Δερτούζος: Ο οραματιστής του Διαδικτύου

   Αφιερώματα / Πρόσωπα  

Μιχάλης Δερτούζος: Η Google αφιερώνει το σημερινό της doodle στον 'Ελληνα οραματιστή του Διαδικτύου



Στις 27 Αυγούστου 2001 η καρδιά του Μιχάλη Δερτούζου σταμάτησε να χτυπά στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέτης, στην πόλη όπου και δίδαξε, μεγαλούργησε και συνέβαλλε στη δημιουργία του Παγκόσμιου Ιστού. Τα χρόνια πέρασαν, η ψηφιακή τεχνολογία αναπτύχθηκε με καταιγιστικούς ρυθμούς, εκείνος, όμως, παρέμεινε επίκαιρος. Το όραμα του Δερτούζου για ένα Διαδίκτυο με ανθρώπινο πρόσωπο, σχεδόν ταυτίζεται με αυτό που αποκαλείται web 2.0, ή αλλιώς με την εξάπλωση των κοινωνικών δικτύων. Παράλληλα, οι ψηφιακές «προφητείες» του δεν περιορίζονται μόνο σε αυτό το κομμάτι. Η θέση του για μία τεχνολογία στην υπηρεσία του ανθρώπου και όχι το αντίστροφο, σχετίζεται άμεσα με το επόμενο βήμα της ανάπτυξης του Διαδικτύου, το σημασιολογικό ιστό και την «έξυπνη» αναζήτηση. Για κάποιους, μία έκφανση του Web 3.0. Επίσης, αυτό που κατέγραψε ο Μιχάλης Δερτούζος ως ανθρωποκεντρική χρήση των υπολογιστών είναι βασικός άξονας ανάπτυξης της βιομηχανίας των υπολογιστών. Άλλωστε, τι άλλο σηματοδοτεί η έλευση των tablets παρά την ευκολότερη διεπαφή ανθρώπου και υπολογιστή; Ο φίλος και κουμπάρος του, ο καθηγητής Γιώργος Μητακίδης, σημαίνων στέλεχος της Ε.Ε. σε ζητήματα πληροφορίκης και τεχνολογίας και συμμέτοχος στη δημιουργία του WWW Consortium, αναφέρει: «Ένα κομμάτι από του έργο του που ποτέ δεν έχασε την ισχύ του είναι η καθαρά επιστημονική του συμβολή. Πολλοί τονίζουν για το Μιχάλη ότι προέβλεψε πολλά πράγματα από αυτά που βλέπουμε σήμερα να συμβαίνουν στο Διαδίκτυο, όπως αναφέρει και ο τίτλος του βιβλίου του, «Τι μέλει γενέσθαι». Αυτό κατά κάποιο τρόπο τον αδικεί γιατί ο Μιχάλης συνέβαλε άμεσα στην πραγματοποίηση των οραμάτων του. Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '90, η θαυμάσια εφεύρεση του Τιμ Μπέρνερς Λη μπορούσε να μην είχε καταλήξει πουθενά αν ο Δερτούζος δεν είχε πάρει κάποιες πρωτοβουλίες.

»Επίσης, η επικαιρότητα της σκέψης του έγκειται και στο γεγονός ότι είχε μία ανθρωπιστική προσέγγιση για την τεχνολογία που στην εποχή της ήταν καινότομα. Δεν έβλεπε τις τεχνολογίες ξεχωριστά από την ανθρώπινη διάσταση. Ας μην ξεχνάμε ότι στις αρχές της δεκαετίας του 90 και πρωτύτερα, αυτός ο διαχωρισμός ήταν σαφής. Οι άνθρωποι του πνεύματος έβλεπαν τους υπολογιστές σαν κάτι ξένο προς την πνευματική διάσταση. Το web 1.0 ένωσε υπολογιστές και αρχεία. Το Web 2.0 ένωσε ανθρώπους, δημιούργησε ένα δίκτυο άνθρώπων και, πλέον, οδεύουμε για το Web 3.0 όπου μιλάμε για την πραγμάτωση του μεγάλου οράματος, μίας παγκόσμιας βάσης δεδομένων της ανθρωπίνης γνώσης. Το όραμα της παν-εγκυκλοπαίδειας του Ντιντερό όπου θα ήταν καταγεγραμένη όλη η ανθρώπινη γνώση γίνεται μία ζωντανή πραγματικότητα που λειτουργεί με κανόνες της θεωρίας του Χάους. Πίσω από όλα αυτά τα μυαλά και τη γνώση αναδύεται μία αυτοοργάνωση. Αυτό που λένε πολλές φορές κάποιοι συνεργάτες του και έχει αξία σήμερα είναι «τι θα έλεγε για αυτό ο Μιχάλης;» Πώς θα το ανέλυε, με τι διττή του προσέγγιση; Για παράδειγμα, το 1993 οργάνωσε ένα συνέδριο και με κάλεσε να μιλήσω κι εγώ για το πώς θα αντιμετωπίσουμε το δίλλημμα μεταξύ ασφάλειας και ιδιωτικότητας. Οι αρχές ήθελαν να έχουν τη δυνατότητα να σπάζουν οποιαδήποτε κρυπτογράφηση και ο Μιχάλης αναζητούσε τις σωστές ισορροπίες ανάμεσα σε αυτό και την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Τώρα, το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο αλλα η προσέγγιση παραμένει».

Tim Berners Lee: Αν δεν υπήρχε ο Μιχάλης, ίσως να μην υπήρχε το World Wide Web

Ο Μιχάλη Δερτούζος έζησε από κοντά όλα τα μεγάλα γεγονότα της εποχής του. Από την ουρά για το συσσίτιο στην κατεχόμενη Αθήνα του '40, στα σαλέ του Νταβός στην Ελβετία του '97. Ξενάγησε την ηγεσία του πλανήτη στον δικό του ψηφιακό κόσμο, ο οποίος εκτός από υπολογιστές, διέθετε και ανθρώπινο πρόσωπο. Οραματίστηκε την ηλεκτρονική αγορά της πληροφορίας, πολύ πριν υπάρξει το Διαδίκτυο, στα πρότυπα του γιουσουρούμ στο Μοναστηράκι. Η ιστορία του αρχίζει να εκτυλίσσεται στις 5 Νοεμβρίου 1936. Η ατμόσφαιρα στην Αθήνα μυρίζει «μπαρούτι», όπως και στην Ευρώπη. Σε ένα βρεφοκομείο της πρωτεύουσας, ο Μιχάλης Δερτούζος παίρνει την πρώτη του ανάσα. Η βιρτουόζος πιανίστρια και ο ναύαρχος σύζυγός της θα αγκαλιάσουν την τρυφερή ύπαρξή του, έχοντας τη συγκίνηση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. Για αυτούς τους δύο ανθρώπους, πολλά χρόνια αργότερα, ο Μιχάλης έκανε 200 ταξίδια στην Ελλάδα, από τη μόνιμη κατοικία του στις ΗΠΑ. Πίστευε ότι το έκανε για να τους δίνει τη δυνατότητα να τον βλέπουν αν και μετά την απώλειά τους, διαπίστωσε ότι «εγώ είχα την ανάγκη να τους επισκέπτομαι».

Στα πρώτα του χρόνια, τα άρματα του πολέμου πηγαινοέρχοταν στους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας και οι στρατιώτες έπαιρναν τον τραχύ δρόμο για το Μέτωπο. Ο πατέρας του αναγκάστηκε να ανταποκριθεί στο πολεμικό κάλεσμα και να βρίσκεται συνεχώς εν πλω στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Ο ναύαρχος κάλεσε το 5χρονο γιο του και του είπε: «Εγώ πρέπει να φύγω. Τώρα εσύ είσαι ο αρχηγός της οικογένειας». Ο μικρός Μιχάλης πήρε το «αρχηγικό του πόστο», γαντζωμένος στο φόρεμα της μητέρας του, περιμένοντας στην ουρά μαζί με τους συμπολίτες του για λίγο ψωμί και ένα πιάτο φαγητό. Η παιδική του ηλικία ήταν γεμάτη από ασπρόμαυρες εικόνες κακουχίας και αποχωρισμού. «Υπήρχε πολύς θάνατος ολόγυρα» είχε πει. «Τα εκρηκτικά είχαν γίνει παιχνίδια για μένα. Θεέ μου! Αναρωτιέμαι πώς κατάφερα να επιβιώσω από εκείνη την περίοδο...».

Παιδικά χρόνια εγκλωβισμένα στα συντρίμμια μίας πόλης, μίας κοινωνίας. Ο μικρός Δερτούζος ήταν ένα από τα παιδιά-φαντάσματα εκείνης της εποχής και αναζήτησε αργότερα, όσα δεν έζησε στην παιδική ηλικία. «Ο Μιχάλης ήταν ένα μικρό παιδί σε σώμα μεγάλου», αναπολεί η δεύτερη σύζυγός του, Κάθριν Λιντέλ Δερτούζου. «Θυμάμαι όταν ήμασταν στην Ελβετία για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και στεκόμασταν έξω από ένα μαγαζί που πουλούσε μικρά σκούτερς. Μόλις τα είδε ο Μιχάλης το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν ότι έπρεπε να οδηγήσει ένα αμέσως. Στη μέση του χειμώνα, λοιπόν, μπήκε μέσα στο μαγαζί, αγόρασε ένα σκούτερ και το οδήγησε 10 τετράγωνα, ντυμένος με το παλτό του από κασμίρ και εγώ τον παρακολουθούσα από μία γωνία».

Από την άλλη, η ανικανοποίητη ευφυΐα του εμποτίστηκε με το στοιχείο του ανθρωπισμού. Οραματίστηκε την ηλεκτρονική αγορά των πληροφοριών πολύ πριν υπάρξει ο παγκόσμιος ιστός, όπως ονειρεύτηκε και τον υπολογιστή που υπηρετεί τον άνθρωπο κι όχι το αντίστροφο. «Κάναμε ένα μεγάλο λάθος 300 χρόνια πριν όταν διαχωρίσαμε την τεχνολογία από τον άνθρωπο», είχε πει ο Δερτούζος σε μία συνέντευξή του στο Scientific American. «Είναι καιρός να τα ξαναενώσουμε». Ο Πρόεδρος του MIT, Τσαρλς Βεστ, εξήρε την προσωπικότητα του έλληνα επιστήμονα για αυτό το παιδικό του «κουσούρι». «Ο Μιχάλης ήταν ταυτόχρονα ηγέτης, εργάτης, οραματιστής και ένα τρυφερό ανθρώπινο πλάσμα. Ελάχιστοι είχαν τόσο ξεκάθαρα μέσα τους τις ηθικές και επαγγελματικές αρχές τους. Θα μου λείψει πολύ η φιλία του και οι συμβουλές του».

Η έξοδος του κόσμου από τον πόλεμο και η προσπάθεια για επιστροφή στην ομαλότητα βρίσκει το Μιχάλη στα θρανία του Κολεγίου Αθηνών. Ανόρεχτος στην αρχή, πέρασε τρεις χρονιές με κακούς βαθμούς στα μαθηματικά και στην έκθεση. Χρειάστηκε η παρέμβαση ενός μαθηματικού, ο οποίος χρησιμοποίησε τις τιράντες του Μιχάλη σαν σφεντόνα για να τον εξακοντίσει στον «ουρανό» της γνώσης και της εκπαίδευσης με μία τροχιά που ξεκίνησε από το Κολέγιο Αθηνών και κατέληξε στο MIT. «Ο καθηγητής της Άλγεβρας», διηγούταν ο Μιχάλης, «τράβηξε τις τιράντες μου την ώρα που μου έλεγε επιτακτικά ότι θα έπρεπε να μελετήσω Άλγεβρα και μετά τις άφησε να με κτυπήσουν με δύναμη στο στήθος μου. Από τότε μεταμορφώθηκα από μαθητής του Γ σε μαθητής του Α και άνοιξε ο δρόμος των πιθανών επιτυχιών μπροστά μου». Ήταν τόσο έντονη η επίδραση του κτυπήματος στο νεαρό μαθητή που όχι μόνο του έδωσε ώθηση για να φθάσει στην εκπαιδευτική αφρόκρεμα των ΗΠΑ αλλά τον έκανε να ασχοληθεί ιδιαίτερα και με το ρόλο του καθηγητή στη διαμόρφωση των μαθητών. «Οι δάσκαλοι να μην ξεχνούν ποτέ την επιρροή που έχει η αγάπη στη μόρφωση! Αν ο δάσκαλος αγαπάει το μαθητή, νοιάζεται πραγματικά για αυτόν, τον επιπλήττει αν δεν κάνει το σωστό και του εξηγεί τι πρέπει να κάνει, τότε η εκπαίδευση μπορεί να γίνει απίστευτα διαφορετική».

ΤΟ ΜΙΤ, το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης με έφεση στην τεχνολογία ήταν ο χώρος μέσα στον οποίο ο Δερτούζος ξεδίπλωσε όλες τις πνευματικές αρετές του. «Προέβλεψε ένα απίστευτο ποσοστό των όσων θα ακολουθούσαν στην επιστήμη των υπολογιστών», θυμάται ο καθηγητής και συνεργάτης του, Χάρολντ Άμπελσον. «Ήταν ο πρώτος που υποστήριξε ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν ευρέως οι υπολογιστές στην εκπαίδευση, όταν στο ΜΙΤ είχαμε όλους κι όλους 10 υπολογιστές. Το 1975, περιέφερε παντού την τρελή ιδέα του ότι κάποια ημέρα οι υπολογιστές θα βρίσκονται στα σπίτια».

Έγινε καθηγητής του Πανεπιστημίου το 1964 και διευθυντής του περίφημου Εργαστηρίου για την Επιστήμη των Υπολογιστών (LCS) το 1974. Με την καθοδήγηση του Δερτούζου, το LCS δημιούργησε, μεταξύ άλλων, τα spreadsheets, το δίκτυο Ethernet, τη λογική της χρονοχρήσης υπολογιστών, την κρυπτογραφία με δημόσιο κλειδί, το γραφικό σύστημα επικοινωνίας με τον υπολογιστή, την ταμπλέτα γραφικών, τα X Windows και σειρά άλλων σημαντικών τεχνολογιών. Για τους αμύητους της επιστήμης των υπολογιστών ίσως αυτά να φαίνονται κινέζικα ιδεογράμματα, αποτέλεσαν, όμως, δομικούς λίθους στην πρόοδο της «ανολοκλήρωτης επανάστασης». Έτσι αντιλαμβανόταν ο Δερτούζος την «έκρηξη» της πληροφορίας και αυτήν την ονομασία χρησιμοποίησε σε ένα από τα 7 βιβλία του.

«Η νέα προσέγγιση έχει αρχίσει να σχηματίζεται στο μυαλό μου εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία», γράφει στο ομότιτλο πόνημά του. «Ξεκίνησε λόγω της απογοήτευσης που αισθανθήκαμε τόσο εγώ όσο και οι άλλοι όταν επιχειρήσαμε επανειλημμένα να χαλιναγωγήσουμε τους υπολογιστές για τις ανάγκες μας και τελικά ανακαλύψαμε ότι εμείς είμαστε εκείνοι που φοράμε το χαλινάρι. Ονόμασα τη νέα προσέγγιση ανθρωποκεντρική χρήση των υπολογιστών για να δώσω έμφαση στο ότι από εδώ και πέρα, τα συστήματα υπολογιστών θα πρέπει να εστιάζουν στις ανάγκες και τις δυνατότητές μας, αντί να μας αναγκάζουν να υποτασσόμαστε στις πολύπλοκες, ακατανόητες και μηχανιστικές τους λεπτομέρειες».
Η ανθρωπιστική έννοια που έδινε ο Δερτούζος στην πληροφορική και γενικότερα στην τεχνολογία και την επιστήμη και η πολιτική διάσταση που είχε το έργο του τον έφεραν συχνά σε δημόσιες θέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δούλεψε υπό την προεδρεία του Τζίμι Κάρτερ πάνω στον επανασχεδιασμό των πληροφορικών συστημάτων για το Λευκό Οίκο και αντιπροσώπευε τις ΗΠΑ σε θέματα τεχνολογίας στη διάσκεψη των G7 του 1995. Ταυτόχρονα, υπήρξε για χρόνια σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης σε θέματα τεχνολογίας. Τιμήθηκε για την προσφορά του στην Ελλάδα με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Τιμής.
Πολύ σημαντική ήταν η συμβολή του στη δημιουργία του World Wide Web Consortium. Ο εφευρέτης του World Wide Web και του υπερσυνδέσμου, Τιμ Μπέρνερς Λι, αναφερόμενος στη συμμετοχή του στενού του φίλου σε αυτήν την προσπάθεια είχε πει: «Σε εκείνο το χρονικό σημείο είχα μία ημιτελής τρελή ιδέα. Ο Μιχάλης έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υλοποίησή της. Πήρε τα κομμάτια από τις σκέψεις μου και τα συνέθεσε για να δημιουργήσει τη συνολική εικόνα. Μόνο αυτός θα μπορούσε να το κάνει. Αν δεν υπήρχε ο Μιχάλης πιθανότατα να μην υπήρχε και το World Wide Web Consortium. Η ηγετική δύναμή του, η καθαρότητα της σκέψης του και η ζεστασιά της καρδιάς του ήταν μία συνεχής υποστήριξη για μένα».
Η παρακαταθήκη του βρίσκεται στα βιβλία του και στη διδακτική του, η οποία δημιουργήθηκε για να εμπνέει και να επαναπροσδιορίζει την πορεία των πραγμάτων. Το πιο σημαντικό μήνυμά της ήταν αυτό για το ο οποίο ο Μπιλ Γκέιτς είπε «ήταν ο πρώτος τεχνολόγος ανθρωπιστής. Πίστευε ότι η τεχνολογία είναι άχρηστη αν δεν υπηρετεί πραγματικά των ανθρώπινη ζωή, την επικοινωνία, το παιχνίδι, την εργασία».

_________
www.kathimerini.gr

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ. ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ ΣΤΕΓΑΣΤΡΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΧΙΚΑ ΕΡΓΑ


ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ. ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ ΣΤΕΓΑΣΤΡΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΧΙΚΑ ΕΡΓΑ. 

Επειδή με ρωτούν πολλοί φίλοι σχετικά με διάφορα δημοσιεύματα στον ημερήσιο τύπο, για το μεταλλικό στέγαστρο που θα τοποθετηθεί, ελπίζω εντός του 2019, στη ΒΑ γωνία της στοάς του Γυμνασίου της αρχαίας Μεσσήνης κλπ, διευκρινίζω: Η αρχιτεκτονική μελέτη που ανέθεσα προ τριετίας περίπου στους διακεκριμένους αρχιτέκτονες Θέμη Μπιλή και Μαρία Μαγνήσαλη εγκρίθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού μετά από θετική γνωμοδότηση του ΚΑΣ. Το κόστος της μελέτης κατέβαλε η ΤΕΜΕΣ (COSTA NAVARINO) χάρη στο προσωπικό ενδιαφέρον του Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλου, εραστή της Μεσσήνης και αγαπητού "φίλου". 
Την στατική, την μηχανολογική και την ηλεκτρολογική μελέτη, καθώς και τη μελέτη εφαρμογής του μεταλλικού στεγάστρου, με τεύχη δημοπράτησης και τέσσερις ενδεικτικές προσφορές από μεγάλες κατασκευαστικές Εταιρείες, ανέλαβαν μηχανικοί της ΤΕΜΕΣ με συντονιστή τον Θέμη Μπιλή. Το πακέτο των τελικών μελετών εγκρίθηκε από τη Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων του ΥΠΠΟ (ή εγκριτική απόφαση υπογράφηκε από τον αρμόδιο διευθυντή, γνωστό αρχιτέκτονα Δήμο Σβολόπουλο).
Τη δαπάνη εκπόνησης όλων των ως άνω μελετών κατέβαλε και πάλι η ΤΕΜΕΣ του Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλου. Τον φάκελο με τα πλήρη ως άνω στοιχεία και τα σχέδια κλπ παρουσίασα στον Υφυπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Αλέξη Χαρίτση πριν από 2 χρόνια περίπου, ο οποίος αντέδρασε θετικά και άμεσα και ενέκρινε τη δαπάνη κατασκευής μεταβιβάζοντας άμεσα το σχετικό ένταλμα Δημοσίων Επενδύσεων στο Υπουργείο Πολιτισμού και σε συνέχεια στην ΕΦΑ Μεσσηνίας, η οποία ως υπεύθυνος κρατικός φορέας έπρεπε να προκηρύξει και να εκτελέσει το έργο.
Παρέδωσα τον πλήρη φάκελο του έργου στην αρχιτέκτονα της ΕΦΑ, η οποία με τους συνεργάτες της ολοκλήρωσε πρόσφατα τη διαδικασία. Στη συνάντησή μου με τον Υπουργό Αλέξη Χαρίτση συζητήθηκε και η ανάγκη ηλεκτροφωτισμού του αρχαιολογικού χώρου, καθώς επίσης η ανάγκη δημιουργίας πάρκινγκ στον αρχαιολογικό χώρο και συμπληρωματικής περίφραξης για λόγους ασφάλειας. Όλες οι σχετικές δαπάνες ύψους 1,5 εκατομμυρίου ευρώ, εγκρίθηκαν από τον Υπουργό. Αναμένεται η κατασκευή της περίφραξης από την ΕΦΑ Μεσσηνίας και Πάρκιγκ από τον Δήμο Μεσσήνης. Η μελέτη ηλεκτροφωτισμού αναμένεται να εισαχθεί στο ΚΑΣ.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

Η πιο αντιπολεμική φωτογραφία ...


Μια άλλη οπτική χωρίς σημαιούλες
                                Ασπρόμαυρη Μαγεία                      



Η πιο αντιπολεμική φωτογραφία ...
Όπως επισημαίνει στο σχόλιο του εκείνος που δημοσίευσε τη φωτογραφία: 
“Η πιο συγκλονιστική και καλλιτεχνική αντιπολεμική φώτο που έχω δει. Ούτε μάνες και παιδιά που κλαίνε, ούτε σακατεμένα σώματα. Όλα αυτά μαζί "φαίνονται" στην "Απώλεια" και την "Απουσία".

Άξιο παρατήρησης σε αυτή τη φωτογραφία είναι και το ...γεγονός ότι, από τη μια πλευρά η γυναίκα έχει περήφανο και οργισμένο βλέμμα και ότι από την άλλη το παιδί φοράει το καπέλο του νεκρού πατέρα του.

 
Αγνώστου φωτογράφου, μάλλον εποχής Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Εννέα Έλληνες επιστήμονες στους κορυφαίους στη Φυσική το 2016!

Διακρίσεις Ελλήνων! 


Το έγκριτο περιοδικό Physics World δημοσίευσε τη λίστα με τις 10 κορυφαίες ανακαλύψεις στη Φυσική για το 2016. Η ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων, για πρώτη φορά, η οποία ανακοινώθηκε τον Φεβρουάριο του 2016 και πραγματοποιήθηκε από την ομάδα LIGO στις ΗΠΑ, ανακηρύχθηκε ως η κορυφαία ανακάλυψη στη Φυσική για το 2016. 
Στην ομάδα συμμετέχουν 9 καταξιωμένοι Έλληνες επιστήμονες. Χρειάστηκε να περάσουν 100 ολόκληρα χρόνια, ωστόσο ο Άλμπερτ Αϊνστάιν επιβεβαιώθηκε με την ιστορική αυτή ανακοίνωση ότι ανιχνεύτηκαν τα βαρυτικά κύματα που είχαν προβλεφθεί από τη Γενική Θεωρία Σχετικότητας. Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις της εποχής μας η οποία αναμένεται να αλλάξει ριζικά τη μελέτη του προέλευσης του Σύμπαντος, αφού τα βαρυτικά κύματα υπήρχαν πολύ πριν «γεννηθεί» το φως στον Κόσμο. 
Η κοινοπραξία (LIGO Scientific Collaboration), που συστάθηκε το 1997, περιλαμβάνει σήμερα 1.411 φυσικούς και αστροφυσικούς από 83 πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα 15 χωρών. Η ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων από επιστήμονες του Παρατηρητηρίου LIGO (Laser Interferometer Gravitational-wave Observatory) στις ΗΠΑ ανοίγει ένα τελείως νέο πεδίο στην αστρονομία: την «αστρονομία βαρυτικών κυμάτων» ή «βαρυτική αστρονομία», που θα προστεθεί στην οπτική αστρονομία, στη ραδιοαστρονομία, στην αστρονομία ακτίνων-Χ, υπερύθρων και νετρίνων. 
Στη διεθνή επιστημονική κοινοπραξία LIGO (Laser Interferometer Gravitational-wave Observatory) που..

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Νίκος Εγγονόπουλος (Αθήνα 1907 - 1985).


Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Νίκος Εγγονόπουλος (Αθήνα 1907 - 1985).

Εισηγητής και κυρίαρχη μορφή μιας ιδιότυπης, προσαρμοσμένης στα ελληνικά δεδομένα, εκδοχής του υπερρεαλισμού, εκπρόσωπος της ονομαζόμενης γενιάς του ΄30, συνδυάζει στοιχεία και εικόνες από ένα ευρύ φάσμα της ελληνικής παράδοσης, από τη μυθολογία και την αρχαιότητα έως το Βυζάντιο, τα νεότερα χρόνια και τη σύγχρονη εποχή, με τρόπο αντισυμβατικό, άλλοτε πικρά ειρωνικό κι άλλοτε χιουμοριστικό.

"Το Θέατρον" (1961), από τις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της τεχνοτροπίας του. 
~~~~~~~~~~~

Nicos Engonopoulow (1907 - 1985) was born #onthisday.
The introducer and principal exponent of Surrealism in Greece, member of the so-called Generation of the Thirties, he combined elements and iconography from a great span of the Greek tradition, from mythology and antiquity to Byzantium, modern times and the contemporary period, in an unconventional fashion, in an often bitterly ironic or humorous vein.

"Theatre" (1961), of the collection of the National Gallery, is a typical work by him

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2018

Το σώμα των ερευνητών του Ναυτικού Ιδρύματος RPM, το οποίο εργάζεται σε συνεργασία με την Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων της Ελλάδας από το 2015, έχει εντοπίσει ίχνη τριών ακόμα αρχαίων ναυαγίων στους Φούρνους, Ικαρία και Σάμο

   ΙΣΤΟΡΙΑ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ    


Το ανατολικό Αιγαίο από τους Φούρνους και Ικαρία μέχρι την Σάμο είναι γεμάτο ναυάγια του 4ου και 2ου αιώνα π.Χ. καθώς και μερικά από τον 5ο - 6ο αιώνα μ.Χ.


Η επισήμανση λειτουργεί σε ρωμαϊκό ναυάγιο. 
Φωτογραφία: Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων / Β. Μεντογιάννης


Ένα νέο εύρημα από ομάδα Ελληνοαμερικανών που αποτελείται από αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες, συντηρητές και δύτες έχει αυξήσει τον αριθμό των ναυαγίων γύρω από το νησί Φούρνοι από 22 σε 58, αναφέρει η AP.
Η εκτεθειμένη σε ισχυρή θάλασσα άνεμο μεταξύ των μεγαλύτερων νησιών της Σάμου και της Ικαρίας είναι γεμάτη με μικρές βραχώδεις νησίδες και θεωρήθηκε μια μάλλον επικίνδυνη ναυτιλιακή διαδρομή.

Βάση λαμπτήρων με την υπογραφή του κατασκευαστή λαμπτήρων Octavius ​​Φωτογραφία: Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων / Γ. Κουτσουφλάκης

Το σώμα των ερευνητών του Ναυτικού Ιδρύματος RPM, το οποίο εργάζεται σε συνεργασία με την Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων της Ελλάδας από το 2015, έχει εντοπίσει ίχνη τριών ακόμα αρχαίων ναυαγίων με αγγειοπλαστικά και δύο αργότερα, ανακοίνωσε το υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας.

Μηχανική απόσπαση από λάμπες Φωτογραφία: 
Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων / Γ. Κουτσουφλάκης

Σύμφωνα με την πρώτη έκθεση εμπειρογνωμόνων, με βάση το φορτίο, τα πλοία συναντούν τη μοίρα τους στο Αιγαίο ενώ ταξιδεύουν σε δρομολόγια από τη Μαύρη Θάλασσα, τη Μικρά Ασία, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Σικελία, την Κύπρο, το Λίβανο, την Αίγυπτο και τη Βόρεια Αφρική. ξαφνικές καταιγίδες που τους έστειλαν κατευθείαν στους βραχώδεις βράχους της περιοχής.

Εγκαταλειμμένη άγκυρα μπροστά από το χωριό Καμάρι Φούρνι Φωτογραφία: Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων / Γ. Κουτσουφλάκης

"Ο ενθουσιασμός είναι δύσκολο να περιγραφεί, εννοώ, ήταν απίστευτο. Γνωρίζαμε ότι είχαμε σκοντάψει κάτι που θα άλλαζε τα βιβλία ιστορίας », δήλωσε στο Reuters ο υποβρύχιος αρχαιολόγος και συν-διευθυντής του σχεδίου έρευνας Fournoi, Δρ Peter Campbell του Ναυτικού Ιδρύματος RPM.
Περισσότεροι από 300 αντικείμενα - κυρίως αμφορείς - προσφέρουν στους αρχαιολόγους σπάνια κατανόηση του τόπου όπου μεταφέρονται προϊόντα γύρω από τη Μεσόγειο, όπως κυρίως κρασί, λάδι, σάλτσες ψαριών και μέλι.

Η ερευνητική ομάδα του 2018 Φωτογραφία: Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων / Β. Μεντογιάννης

Το ανατολικό Αιγαίο από τους Φούρνους είναι γεμάτο ναυάγια του 4ου και 2ου αιώνα π.Χ. καθώς και μερικά από τον 5ο-6ο αιώνα μ.Χ. Παρόλο που δεν είναι ασυνήθιστο να βρείτε περισσότερα από δύο πλοία που έχουν βυθιστεί κοντά στην ίδια θέση, είναι σπάνιο να βρείτε ένα νεκροταφείο πλοίων τόσο μεγάλο.
"Θα το έλεγα, ίσως, ένα από τα κορυφαία αρχαιολογικά ευρήματα του αιώνα, καθώς τώρα έχουμε μια νέα ιστορία για να πούμε μια διαδρομή που συνδέει την αρχαία Μεσόγειο", δήλωσε ο Campbell προσθέτοντας ότι η ομάδα πιστεύει ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερα ναυάγια να ανακαλυφθεί.



____________
NeosKosmos // 18 Οκτωβρίου 2018

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2018

Κυκλοφόρησε το έβδομο τεύχος του περιοδικού Ιστορία της τέχνης (καλοκαίρι 2018)

  ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ  
Κυκλοφόρησε το έβδομο τεύχος του περιοδικού Ιστορία της τέχνης (καλοκαίρι 2018). Πρόκειται για το μοναδικό στη χώρα μας περιοδικό ακαδημαϊκού και ερευνητικού προσανατολισμού με εξειδίκευση στην ιστορία και τη θεωρία της τέχνης από την Αναγέννηση έως τις μέρες μας. Το περιοδικό, ένα πεδίο ανεξάρτητου επιστημονικού διαλόγου, απευθύνεται ταυτοχρόνως και στο συνεχώς αυξανόμενο κοινό των φιλότεχνων, στους φοιτητές, στους καλλιτέχνες, στους συλλέκτες, στους επαγγελματίες του χώρου (επιμελητές μουσείων, χώρων τέχνης, πολιτιστικών φορέων και ιδρυμάτων) και γενικότερα σε όλους εκείνους που επιθυμούν να προσεγγίσουν τα καλλιτεχνικά φαινόμενα με έναν έγκυρο και ουσιαστικό τρόπο αλλά και να ενημερωθούν κριτικά για τις νέες εκδόσεις, τις επιστημονικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, τις εκθέσεις και τα συνέδρια που πραγματοποιούνται εντός και εκτός Ελλάδας.
Στο τεύχος #7 (Ιούλιος 2018) περιλαμβάνεται καταρχάς ένα θεματικό αφιέρωμα στην εικόνα ως έννοια της ιστορίας και της θεωρίας της τέχνης. Σε αυτό το πλαίσιο μεταφράζονται κείμενα του Hans Belting και του David Freedberg, που προσεγγίζουν ορισμένες από τις πλέον σημαίνουσες όψεις του ζητήματος της αντιμετώπισης της εικόνας από την πλευρά της θεωρίας, της ιστορίας και της μεθοδολογίας της ιστορίας της τέχνης. Δημοσιεύονται επίσης και πρωτότυπα ελληνόγλωσσα άρθρα τα οποία αφορούν από τη μια την ιστοριογραφία του θέματος και από την άλλη τη λειτουργία της εικόνας στη σύγχρονη τέχνη.
Στο παρόν τεύχος επίσης, σε συνέχεια των δημοσιεύσεων πηγών και τεκμηρίων που αφορούν τις πρώιμες βιογραφίες των σημαντικών καλλιτεχνών της δυτικής παράδοσης, παρουσιάζονται τα προοίμια στις τέχνες του σχεδίου από τις μνημειώδεις Vite (1550, 1568) του Giorgio Vasari, o Bίος του Caravaggio από τον Giovanni Baglione (1642) και από τον Giovan Pietro Bellori (1672) καθώς και ο Βίος των αδελφών Ian και Hubrecht van Eyck (1604), από το Βιβλίο των ζωγράφων του επονομαζόμενου «ολλανδού Βαζάρι», Karel van Mander.
Στο ίδιο τεύχος περιλαμβάνεται επίσης η Εισήγηση του Αντρέι Ζντάνoφ στο πρώτο Συνέδριο Σοβιετικών Συγγραφέων (1934) η οποία αποτελεί το ιδρυτικό κείμενο του «αισθητικού» δόγματος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Φυσικά, η κριτική αποτίμηση σημαντικών εκθέσεων (μεταξύ άλλων ένα εκτενές κριτικό δοκίμιο για την πολυσυζητημένη documenta 14 που παρουσιάσθηκε στην Αθήνα και το Κάσελ) και η βιβλιοκριτική (μεταξύ άλλων οι πρόσφατες ελληνικές εκδόσεις του σημαντικότερου πονήματος του Maurice Merleau-Ponty Η φαινομενολογία της αντίληψης και του κλασικού έργου του Erwin Panofsky, Γοτθική αρχιτεκτονική και σχολαστικισμός καθώς και οι ιστορικές μεταφράσεις στα ελληνικά γραπτών των Λεονάρντο ντα Βίντσι ‒ Λεόν Μπαττίστα Αλμπέρτι ‒ Αντρέα Πότσο από τον Παναγιώτη Δοξαρά, σε επιμέλεια Παναγιώτη Ιωάννου) αποτελούν, σε ιδιαίτερη έκταση και αυτή τη φορά, ένα από τα πλέον σημαντικά τμήματα του περιοδικού.
Τη διεύθυνση του περιοδικού έχει ο Νίκος Δασκαλοθανάσης, καθηγητής ιστορίας της τέχνης στην ΑΣΚΤ ενώ Συνεργάτες Σύνταξης είναι ο Παναγιώτης Ιωάννου, αναπληρωτής καθηγητής ιστορίας της τέχνης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και η Άννυ Μάλαμα, επιμελήτρια του Μουσείου Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού.
___________

https://istoriatechnisinfo.wordpress.com/

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2018

Η Αττική είναι μια από τις ιστορικές περιοχές της Ελλάδας

  Αττική: Ο Νομός της Ελλάδας με τεράστια ιστορία   

Αττική
Ο νομός Αττικής αποτελεί ένας από τους πιο γνωστούς νομούς σε ολόκληρη την Ελλάδα. Κάθε επισκέπτης, όταν έρχεται σε επαφή με την Ελλάδα  στον νου του έρχεται αμέσως η Αθήνα και δη η Αττική. Η Αττική λοιπόν είναι μια από τις ιστορικές περιοχές της Ελλάδας, που εμπεριέχει την πόλη της Αθήνας, που είναι και η πρωτεύουσα της Ελλάδας, καθώς και την πόλη του Πειραιά. Η ιστορική περιοχή βρίσκεται στην κεντρική χερσόνησο, η οποία εκτείνεται μέσα στο Αιγαίο Πέλαγος. Σήμερα, αποτελεί τμήμα μιας από τις 13 περιφέρειες της χώρας. Διαθέτει τη μεγαλύτερη έκταση, καθώς υπολογίζεται στα 3.800 χλμ και καλύπτει 2,9 % της συνολικής έκτασης της χώρας.

Γεωγραφικά στοιχεία

Η Αττική είναι μια σπάνια μορφή της χερσονήσου, καθώς διαθέτει τριγωνική μορφή, η οποία εισέρχεται στο Αιγαίο Πέλαγος. Η οροσειρά του Κιθαιρώνα μήκους μόλις 16 χιλιομέτρων, που τη χωρίζει στα βόρεια από τη πόλη της Βοιωτίας. Στη δυτική πλευρά της βρίσκεται η θάλασσα και η διώρυγα της Κορίνθου. Ο Σαρωνικός κόλπος που είναι νότια στην Αττική, καθώς και το νησί της Εύβοιας, που βρίσκεται προς τη βόρια και ανατολική πλευρά των ακτών. Αρκετά βουνά χωρίζουν τη χερσόνησο στις πεδιάδες των Μεσογείων και του Θριασίου. Τα βουνά που περιλαμβάνει η Αττική είναι ο Υμηττός, το ανατολικό τμήμα των Γερανείων, η Πάρνηθα  που είναι το ψηλότερο βουνό της Αττικής, το Αιγάλεω και η Πεντέλη. Μεταξύ των τεσσάρων βουνών Αιγάλεω, Πάρνηθας, Πεντέλης και Υμηττού απλώνονται η Αθήνα και ο Πειραιάς.
Το πεδίο της Μεσογαίας, το οποίο σήμερα ονομάζεται Μεσόγεια, που βρίσκεται ανατολικά του Υμηττού και οριοθετείτε στη βόρεια πλευρά από τους πρόποδες της Πεντέλης, στην ανατολική πλευρά οριοθετείται από τον Ευβοϊκό κόλπο και το όρος Μυριννούς, δηλαδή τη σημερινή Μερέντα και στη νότια πλευρά από το βουνό του Λαυρίου.  Η δεξαμενή νερού της Αθήνας, η λίμνη του Μαραθώνα, είναι μια τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε από φράγματα το 1920. Τα πεύκα και τα κωνοφόρα δάση καλύπτουν την περιοχή γύρω από την Πάρνηθα. Υμηττός, Πεντέλη, Μυριννούς και Λαύριο είναι περιοχές δασωμένες με πεύκα, ενώ τα υπόλοιπα μέρη καλύπτονται από θαμνώδη βλάστηση. Ο Κηφισός είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Αττικής.
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, τα αρχαία σύνορα της Αττικής καθορίζονταν από τον Ισθμό και προς τα ηπειρωτικά, επεκτείνονταν μέχρι τα ύψη του Κιθαιρώνα και της Πάρνηθας. Η συνοριακή γραμμή κάτω προς τη θάλασσα, οριοθετούταν από την περιοχή του Ωρωπού στα δεξιά και από τον ποταμό Ασωπό στα αριστερά.
Αττική

Ιστορία

Κατά την αρχαιότητα, οι Αθηναίοι πολίτες υπερηφανεύονταν πως ήταν “αυτόχθονες”, που σημαίνει ότι ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής και δεν είχαν μετακινηθεί στην Αττική από άλλο τόπο. Σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη, κατά τη διάρκεια των λεγόμενων «Σκοτεινών Αιώνων» στον ελλαδικό χώρο, η Αττική  μέσα στους αιώνες είχε γίνει το καταφύγιο των Ιώνων, που ανήκαν σε μια φυλή από την βόρεια Πελοπόννησο. Οι Ίωνες είχαν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν από την πατρίδα τους εξ αιτίας των Αχαιών, οι οποίοι αναγκάστηκαν να μετακινηθούν από την περιοχή τους εξ αιτίας της καθόδου των Δωριέων. Οι Ίωνες είχαν ενσωματωθεί στους αρχαίους Αττικούς, οι οποίοι, αργότερα, θεώρησαν ότι ήταν κι αυτοί μέρος της ιωνικής φυλής και μίλησαν την ιωνική διάλεκτο. Πολλοί Ίωνες αργότερα αποχώρησαν από την Αττική για να αποικίσουν παράλια της Μικράς Ασίας και να δημιουργήσουν τη λεγόμενη Ιωνική Δωδεκάπολη.
Κατά την Μυκηναική περίοδο, οι κάτοικοι της Αττικής διέμεναν σε αυτόνομες αγροτικές κοινωνίες. Τα κυριότερα μέρη συνάντησης προϊστορικών λειψάνων είναι ο Μαραθώνας, η Ραφήνα, η Νέα Μάκρη, η Βραυρώνα, ο Θορικός, ο Άγιος Κοσμάς, η Ελευσίνα, το Μενίδι, το Μαρκόπουλο, η Σπάρτη, οι Αφίδνες και η Αθήνα. Όλοι αυτοί οι οικισμοί άκμασαν κατά την Β’ Χιλιετία περίπου. Σύμφωνα με την παράδοση, η Αττική περιλάμβανε δώδεκα μικρές κοινότητες (δήμους) κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κέκροπα, του μυθικού βασιλιά του αρχαίας Αθήνας, που ενσωματώθηκαν αργότερα σε ένα αθηναϊκό κράτος κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Θησέα, επίσης μυθικού βασιλιά της αρχαίας Αθήνας.
Οι σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν πιθανό ότι οι κοινότητες αυτές είχαν συσσωματωθεί σταδιακά σε ένα αθηναϊκό κράτος, κατά τη διάρκεια του 8ου και του 7ου αιώνα Π.Χ. Μέχρι τον 6ο αιώνα π.Χ., οι αριστοκρατικές οικογένειες ζούσαν ανεξάρτητες στα προάστια. Μόνο μετά από την τυραννία του Πεισίστρατου και τις μεταρρυθμίσεις που εφαρμόστηκαν από τον Κλεισθένη, οι τοπικές κοινότητες έχασαν την ανεξαρτησία τους και υπήχθησαν στην κεντρική κυβέρνηση στην Αθήνα. Ως αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων αυτών, η Αττική χωρίστηκε σε περίπου εκατό δήμους, καθώς και σε τρεις μεγάλους τομείς: την πόλη (άστυ), η οποία περιελάμβανε τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας, τον Υμηττό, το Αιγάλεω και τους πρόποδες της Πάρνηθας, την ακτή (παράλια), που περιελάμβανε την περιοχή μεταξύ Ελευσίνας και Σουνίου και την περιοχή γύρω από την πόλη (εσωτερικό – Μεσογαία), που κατοικούταν από ανθρώπους που ζούσαν στα βόρεια της Πάρνηθας, στο Πεντελικό και την περιοχή ανατολικά του όρους του Υμηττού. Κάθε μία από τις δέκα φυλές ήταν χωρισμένη σε τρεις «τριττύες», τους αστούς, τους ναυτικούς και τους αγρότες, και δι’ αυτών μετείχε στους τρεις μεγάλους τομείς, την πόλη, την ακτή και τη Μεσογαία.
Αττική

Τόποι Λατρείας

Ακόμη και αν υπάρχουν αρχαιολογικά ερείπια εκτείνονται σε ολόκληρη την περιοχή της Αττικής. Τα πιο σημαντικά είναι αυτά που βρίσκονται στην Ελευσίνα. Βέβαια, σε αυτό βοήθησε το γεγονός ότι εκεί λατρεύονταν η θεά Δήμητρα και η κόρη της η Περσεφόνη, αρχής γενομένης από τη μυκηναϊκή περίοδο και εξής. Όπου η λατρεία της συνεχίστηκε μέχρι και το τέλος της αρχαιότητας.
Αρκετοί επίσης τύποι λατρείας μπορούν να αποδοθούν στη προϊστορία. Όπως λόγου χάρη, η λατρεία του Πάνα και των Νυμφών ήταν κοινή σε πολλές περιοχές της Αττικής, όπως Μαραθώνα, Πάρνηθα και Υμηττό. Ο θεός του κρασιού, ο Διόνυσος, λατρευόταν κυρίως στην περιοχή της Ικαρίας. Η Ιφιγένεια και η Άρτεμις λατρευόταν στη Βραυρώνα, της Αρτέμιδος στη Ραφήνα, της Αθηνάς στο Σούνιο, της Αφροδίτης επί της Ιεράς Οδού και του Απόλλωνα στη Δάφνη.
Το φεστιβάλ των Χαλκείων εορταζόταν κάθε φθινόπωρο στην Αττική. Το φεστιβάλ τιμούσε τους θεούς Ήφαιστου και Αθηνά Εργάνη.

Μετά το 1829

Η Αττική, από το 1829, ανήκε στο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος. Από το 1834, η Αθήνα επανιδρύθηκε και έγινε η νέα πρωτεύουσα της Ελλάδας (η πρώτη ήταν το Ναύπλιο της Αργολίδας), και οι άνθρωποι από άλλα μέρη της Ελλάδα σταδιακά άρχισαν να εγκαθίστανται στην Αττική. Η πιο δραματική αύξηση ήρθε με Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, μετά από τις ανταλλαγές πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λωζάνης. Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος της Αττικής καταλαμβάνεται από την αστική Αθήνα. Η σύγχρονη ελληνική περιφέρεια της Αττικής περιλαμβάνει την κλασική Αττική, καθώς και τα νησιά του Αργοσαρωνικού, ένα μικρό μέρος της Πελοποννήσου γύρω από την Τροιζήνα, και το νησί του Ιονίου, τα Κύθηρα.

Πηγή:
Σύνταξη κειμένου: Ανθή Σακκά
Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Σακελλαρίου

Παρόμοια άρθρα που μπορεί να σ’ενδιαφέρουν: